"Εν όψει εκλογών"

Κατερίνα Γώγου 

 ΜΕΝΟΥΝ ΑΙΩΝΕΣ ΈΤΣΙ 

Είμαι Ελληνίδα.

Το πεπρωμένο μου είναι η Ελλάδα.

Το όνομα μου είναι Οδύσσεια. 

Η Κίρκη ό,τι πόνεσα και αγάπησα, φίλοι, αδέρφια, συντρόφια, έρωτες, χρώματα, μυρωδιές, αλκοόλ, μάνα, παιδί, ποιήματα, φεγγάρια, Ακρόπολη, χιλιόμετρα και καθρεφτάκια, θάλασσα, ταινίες, ρούχα, σπασμένα φώτα, τα'κανε όλα, τίποτα όρθιο, γουρούνια, και τ'άφησε μια κι έξω, όλα γουρούνια, χωρίς επιστροφή. Δε ζητάω τίποτα.

Είναι καιρός να διεκδικήσουν και να πάρουν την Αρχή τους στα χέρια τους. Μένουν αιώνες έτσι. Πιθανά έτσι ήταν για να'ναι. 

Μόνη μου δέθηκα. Ας κάνουν οι σειρήνες τη βρώμικη δουλειά τους. 

Εγώ και χωρίς καρυδότσουφλο θα πορευτώ. 

Τα μάτια μου γαλαξίες απ'άλλο στερέωμα, βλέπουνε τη νοσταλγία εκείνων των πλανητών που αυτοκτόνησαν από μοναξιά. Τ'αποτυπώματα απ'τις φτερούγες μου αστερόσκονη αφήνουνε στα μακρινά καμπαναριά, στο παρελθόν εκρήξεων, κι ένα δέντρο, που με την πρώτη ανάσα ήλιους, πέταλα ανοίγει. Άσε τις σειρήνες να ουρλιάζουνε. Αύριο πάλι. Θά'ρθει. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΤΟΣΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ. 

Με λένε Οδύσσεια, 

2002